INLOGGEN


Update hulpverlening en opheffing blokkade

Ellende bij de Chepang, slachtoffers van de aardbeving van 2015.

Hoe Buddi Bahadur Chepang de aardbeving overleefde.

Er is thuis geen rijstkorreltje meer te eten. Voor het avondeten zijn hij, zijn vrouw en drie kinderen de jungle ingegaan om eten te zoeken. Het enige wat ze naar binnen krijgen is warm water en zo hopen ze hun hongerige magen stil te krijgen. Met een oud zwart geblakerd pannetje kan hij nog wat water koken.

Gisteren hadden ze er nog een beetje maismeel door, maar dat is nu ook op. “Er is helemaal niets meer te eten, daarom trekken zijn vrouw en de kinderen 's ochtends al de jungle in om iets eetbaars te zoeken,” zegt de 45-jarige Buddi, “Ik verwacht ze vanavond laat pas terug.”

De muren van hun huisje zijn ernstig beschadigd. Ondanks het grote risico leven ze toch nog in het huisje, waar moeten ze anders heen? Ze kunnen nog vuur maken en als het koud wordt leggen ze de slaapmatjes om het vuur heen. Als deken hebben ze met z'n vijven alleen 2 oude jute zakken.

Ze wonen in Namtaar, ongeveer 6 km vanaf de hoofdweg naar Kathmandu. Zijn 3 kinderen zijn in de leeftijd van 6-11 jaar en zijn sinds de aardbeving niet meer naar school geweest. Maar weinigen hebben het afgelopen jaar hun school afgemaakt. Veel kinderen kunnen niet naar school, niet omdat die te ver weg zou zijn, maar puur uit armoede. “We zijn niet in staat om voor eten en andere levensbehoeften te zorgen, daarom kunnen we onze kinderen niet naar school sturen,” zegt Krishna Bahadur Chepang en hij voegt er aan toe: “Buddi en zijn gezin hebben het tot nu toe gedaan met 1 maaltijd per dag.”

Omdat hij geen eigen land heeft zullen ze alleen wat te eten hebben als ze wat geld verdienen; lukt dat niet dan moeten ze eten in de jungle gaan zoeken. De situatie is erg moeilijk, het huis kan eigenlijk niet meer bewoond worden maar tot op de dag van vandaag is er geen hulp.

“Niemand geeft hier om de armen!” Ondanks dat zijn huis opnieuw opgebouwd zal moeten worden is hij ingedeeld in de categorie “matig beschadigd”. Een andere dorpsgenoot leeft in de stal van bekenden, samen met zijn andere familieleden, een koe en een geit.

Zover dit verhaal uit eKantipur.

Update van de hulpverlening van PCC/ACN (22/1) Gorkha District.

Na de 1e aardbeving vorig jaar is ACN actief geweest met het helpen van de slachtoffers van de aardbeving met name in het Gorkha district. Toen de winter naderde hebben verschillende media melding gemaakt van de erbarmelijke omstandigheden waarin de mensen daar leven. Met name zoals in plaatsen als Barpak en Laprak, waar 's winters veel sneeuw valt en er vaak een ijskpoude wind staat.

Onder zulke omstandigheden is het heel moeilijk om te overleven. Op 8 januari j.l. sloeg plotseling het weer om. Alle tijdelijke onderkomens werden bedekt onder een flinke laag sneeuw. In deze nare situatie heeft PCC/ACN op verzoek van de overheid (!) en met hulp van velen binnen en buiten Nepal warme kleding mogen uitdelen.

We begonnen deze missie op 20 januari en we hadden ruim 10 uur nodig om ons doel te bereiken, 22 januari waren we weer in Pokhara terug. Tijdens de reis kregen we ook te maken met sneeuwval. Het werd daardoor een behoorlijk avontuurlijke tocht over besneeuwde wegen zoals we niet eerder hebben meegemaakt.

Op 21 januari hebben we 678 gezinnen in Gumda kunnen helpen met warme kleding en dekens. Tijdens een korte plechtigheid vertelde de coördinator van ACN, Bijaya Shrestha, hoe de hulp tot stand gekomen was.

Pastor Bhabindra Rana startte het uitdelen door 2 sets dekens, drie mutsen, 2 omslagdoeken en een jack te geven aan een oudere vrouw uit Gumda. De distributie duurde van 10 tot 13.30.

Ook mensen uit ver af gelegen dorpen als bijvoorbeeld Singla konden geholpen worden. In deze korte tijd hebben we 678 huishoudens kunnen helpen. Het was hartverwarmend om te zien hoe blij de mensen met deze spullen waren.

Op weg naar Gumda (vanuit Barpak) hadden we de hulp van pastors om ons de weg te wijzen. Zonder hun hulp zou dit niet mogelijk geweest zijn. Het weer was niet al te best en er zijn daar geen telefoonverbindingen. Ondanks de moeilijke omstandigheden stonden de mensen ons met bloemen op te wachten! Onze hulp werd erg op prijs gesteld! Hieronder wat meer details van onze actie:

 

Ward No

Aantal huishoudens

Dekens (2 per hh)

Mutsen (3 per hh)

Omslagdoek (2 per hh)

Jas (1 per hh)

1

71

142

213

142

71

2

59

118

177

118

59

3

71

142

213

142

71

4

43

86

129

86

43

5

160

320

480

320

160

6

79

158

237

158

79

7

52

104

156

104

52

8

75

150

225

150

75

9

68

136

204

136

68

Total

678

1356

2034

1356

678

Politieke ontwikkelingen

22 januari j.l. is het eerste amendement op de grondwet aangenomen. Van de aanwezigen in het parlement stemde het overgrote deel voor. Dit is ook een eerste stap om uit de impasse te komen, hoewel het Madhesi Front hier nog niet tevreden mee is.

India heeft ook positief gereageerd, maar tegelijkertijd ook enigszins terughoudend. Lees hier een artikel hierover in de Nepali Times.

LPG-tankwagens wachtend om Nepal in te rijden (foto ImageKhabar)

Dit heeft nog niet direct effect gehad op het opheffen van de blokkade. Alhoewel de meeste grensovergangen weer open gingen, bleef de belangrijkste (Birgunju-Raxaul) tot 3 dagen geleden dicht.

Een paar keer was de grensovergang even open geweest, maar de definitieve opening liet op zich wachten. Totdat de lokale bevolking er genoeg van kreeg en en een dag na de officiële heropening de laatste demonstranten wegjoeg en de obstakels opruimde (lees hier in de Himalayan Times). Langzaam maar zeker komt het normale grensverkeer weer op gang.

Vandaag heeft het Madhesi Front besloten om formeel de grensblokkades op te heffen (lees hier in de Setopati). Het zal nog zeker 2 tot 4 weken duren voor alle voorraden weer op het oude peil zijn. In ieder geval eindelijk een doorbraak!

Gelezen: 2764 keer