INLOGGEN


MANGO'S KOPEN

Juni en juli zijn in Nepal de maanden, dat je je heerlijk te goed kan doen aan mango’s. Heerlijke rijpe en sappige mango’s, een genot voor mijn smaakpapillen. Dat is één van die kleine dingen hier die het leven in de regentijd veraangenamen. Soms zijn ze klein, soms zijn ze heel groot, maar bijna zonder uitzondering heel smaakvol. Dagelijks verorber ik er dan ook wel 1 of 2. Dat betekent doorgaans om de andere dag nieuwe mango’s kopen.

Nu ga je daarvoor niet naar Appie Hein of de groenteboer op de hoek, maar naar de fruitverkoper die zijn rijdende winkeltje langs de kant van de weg heeft staan. Een duwkar van ongeveer 80x150 cm. op 4 fietswielen, met een dakje erboven. Je komt er tientallen van tegen langs de weg. De een heeft alleen fruit, de ander alleen groenten, maar bijna nooit allebei. Verkopen doen ze allemaal heel graag en niet alleen mango’s.

Bij de kar aangekomen groet ik de man (of vrouw) eerst beleefd: 'namasté', en daarna vraag ik hem/haar hoe duur een kilo aap (Nepalees voor mango) kost. Nadat hij me dat verteld heeft, verteld hij me in één zucht door, dat dit wel heel buitengewoon lekkere mango’s zijn. En omdat ze er wel goed uit zien, besluit ik een kilo te kopen. De verkoper vist ergens tussen zijn spullen een weegschaal vandaan en legt er aan één kant een gewicht van een kilo op. Daarna de inmiddels gepakte mango’s op de andere kant. Het is iets meer dan een kilo en nu legt hij er aan de andere kant nog een steentje bij. Hoeveel gewicht dat steentje vertegenwoordigd weet ik niet, maar de verkoper kennelijk wel. Terwijl hij dat doet, prijst hij zijn andere waar aan, de bananen (die moet ik beslist ook nemen), de appeltjes, de ananas en de lime- vruchten en elke keer kost het me weer behoorlijk veel moeite om de verkoper er van te overtuigen, dat ik alleen mango’s wil en niets meer. Het duurt dan vaak ook wel enige minuten, voor ik in staat ben af te rekenen en met een vriendelijk ‘namasté’ van hem afscheid te nemen. Dit ritueel moet ik gewoon elke keer weer ondergaan, bij welke verkoper of verkoopster ik ook kom. Deze keer krijg ik tot mijn verbazing wel een banaantje extra, voor mijn vrouw om te proeven!

Na thuiskomst genieten we samen van deze overheerlijke vruchten. De volgende keer ga ik ze weer kopen!

Jan Smit - 1998

Meer in deze categorie: « Naar de kapper Hygiene »