In het laatste artikel vertelde ik dat de nieuwe wetgeving nog niet veel effect lijkt te hebben, gisteren ontving ik een bericht dat helaas het tegendeel aangeeft. Vanuit betrouwbare bron hoorde ik dat er de afgelopen maanden verschillende incidenten geweest zijn, voorzover ik heb begrepen vooral in meer afgelegen gebieden:

In maart

Werd er in het district Dhading een kerkje in brand gestoken, weer opgebouwd en opnieuw in brand gestoken.

Werden twee Christen vrouwen en een meisje beschuldigd van evangelisatie en het aanzetten tot het vernielen van afgodsbeelden. Ze werden gearresteerd en na een week weer op borgtocht vrijgelaten.

In april

Werden twee Christenen en twee Hindoes gearresteerd omdat ze rundvlees gegeten zouden hebben.

Werden op een andere plaats twee Christenen gearresteerd omdat ze geprobeerd zouden hebben anderen te bekeren tot het Christelijk geloof. Ze werden na een paar dagen weer vrijgelaten. Ook ontving hun kerk bedreigingen dat hun kerk verwoest zou worden als ze niet stopten.

In mei

Werd een hindoepriester gearresteerd die op het punt stond naar India te vluchten. Hij had voorgewend beschoten te zijn door Christenen. Zijn doel was om hierdoor een oproer tegen de Christenen te veroorzaken om hierdoor weer een stap dichter bij de terugkeer naar Nepal als Hindoestaat te komen.

Werden 3 vrouwen gearresteerd omdat ze een vrouw wilden bekeren.

Brandstichting in een katholieke kerk

75-jarige voorganger ten onrechte veroordeeld tot 10 jaar gevangenis (misbruik).

Brandstichting in een kerk, het vuur kon gelukkig tijdig met hulp van de politie gedooft worden.

Zes personen gearresteerd omdat ze een openluchtdienst hielden. Zij zitten nog vast.

Brandstichting in een andere kerk waar net een jeugdconferentie geweest was, een deel van het interieur is zwaar beschadigd.

GEBED

Bid s.v.p. voor de kerk in Nepal en in het bijzonder voor hen die hier mee te maken hebben/krijgen. Bid vooral voor vergevingsgezindheid, voor  gebed en voor eensgezindheid onder de christenen (zoals gevraagd wordt door één van de voorgangers).ie hier ook een bericht in WorldWatchMonitor.

N.B. Om veiligheidsredenen zijn namen en plaatsen weggelaten (bekend bij de webmaster).

POLITIEK EN GELOOF

Het is ruim een half jaar na het tekenen van de wet, die o.a. veranderen van geloof en vertellen over je geloof strafbaar stellen, oorverdovend stil. Het lijkt alsof er niets veranderd is. Is dat ook zo?

Eén van de dingen die ik tijdens christelijke feestdagen altijd bekijk is wat de Nepalese pers hierover zegt. Tot ongeveer 2 jaar geleden stonden er om die tijd altijd wel 1 of meer artikelen over Kerst of Pasen in de krant. Op ongeveer dezefde manier als de festival dagen van de Hindoes aangekondigd worden. Maar sinds enige tijd lijkt dit wel te worden dood gezwegen. Afgelopen Pasen en Kerst heb ik niets hierover in de (Engelstalige) Nepalese pers kunnen vinden. Merkwaardig!

Maar de Christenen laten zich niet onbetuigd tijdens deze zo belangrijke dagen. Op veel plaatsen heeft men ralley's (optochten) gehouden en waren er extra feestelijke bijeenkomsten, zoals op de foto's en de video te zien is. Zo was er in Kathmandu opnieuw een grote manifestatie in het centrum, waar vele duizenden christenen bijeenkwamen om het feest van de opgestane Heer te vieren!

3 JAAR NA DE AARDBEVING

Ook nu, 3 jaar na de ramp, moeten we helaas constateren dat nog vele duizenden mensen zonder een fatsoenlijk dak boven hun hoofd zitten. Het is waarschijnlijk dat dit vooral vertraging oploopt door de bureaucratie en alles wat daar mee te maken heeft, maar ook door de verscherpte bouwvoorschriften. Zie ook dit artikel in het AD van dandaag (1 mei).

Gelukkig zijn er wel NGO's (particuliere organisaties) die doorgaan met te doen wat ze kunnen. Eén hiervan is INF (International Nepal Fellowship). Hier kunt u een filmpje zien over dingen die ze gedaan hebben en nog steeds doen. Maar gelukkig zijn er nog veel meer organisaties die nog steeds actief zijn voor de aardbevingslachtoffers. Hierbij mag zeker niet onvermeld blijven het werk van ACN in Pokhara. Asal Chhimekee Nepal, is de diakonale tak van de samenwerkende kerken in Pokhara die op veel terreinen actief zijn. Bekijk ook hun website.

VERSLAG ZENDINGSREIS 2018

• Datum vertrek: 6 februari 2018
• Datum terugkomst: 28 februari 2018

Apeldoorn, 4 maart 2018

• DINSDAG 6 februari 20.25 vertrek van Schiphol

We hadden via internet in kunnen checken. Het vertrek was nagenoeg op tijd.

• WOENSDAG 7 februari aankomst Kathmandu

Overstappen in Abu Dhabi. De reis is verder volgens schema verlopen. Aankomst was iets vroeger dan gepland (15.20). De auto van Tibet Guest House stond keurig op ons te wachten.

Afspraak gemaakt met Tilak. Simkaartjes voor de telefoons geactiveerd.

• DONDERDAG 8 februari Ontmoeting met Tilak

Tilak kwam ons om 10.45 ophalen met een vriend en een auto. We reden naar een plaatsje in de buurt van Thecho (ongeveer 30 minuten rijden) en bezochten daar een Bijbelschool. Hier worden 3 keer per jaar cursussen gegeven en zijn vooral bedoeld voor mensen die niet langdurig van huis weg kunnen. De cursussen duren ieder ongeveer 3 maanden en de deelnemers verblijven in die tijd intern. Er wordt een basiscursus over het geloof gegeven, een vervolg hierop en een training voor kerkleiders. Tilak geeft hier ook (als vrijwilliger) les. Voor de lessen wordt gebruik gemaakt van het kerkgebouw  van Prerana Church.

Daarna zijn we doorgereden naar ‘zijn’ kerkje in Thecho en hebben vervolgens zijn huisje bezocht.

Het stukje grond waar het kerkgebouw op staat is te koop. Ze willen graag dit kopen, maar de prijs is aanzienlijk. Doordat dit hele gebied binnenkort veel beter bereikbaar is vanuit Kathmandu, zijn de laatste tijd de grondprijzen explosief gestegen. Om dit stukje te kunnen kopen hebben ze 20 lakh nodig (€ 16.000).

Tilak helpt ook kerkjes in de buurt, die zelf nog geen ervaren leiders hebben. Zijn verlangen is dat deze kerk een centrum zal worden waar andere kerken hulp en onderricht kunnen krijgen in de toekomst.

Na afloop onze bustickets gecontroleerd bij Swiss Travel. Pawan (die ze gekocht had voor ons) had zijn werk goed gedaan.

• VRIJDAG 9 februari Reis naar Pokhara

We vertrokken keurig op tijd (07.00). Het heeft ons alleen al 2.5 uur gekost om de Kathmandu vallei uit te komen (normaal 30 minuten). Het laatste stuk voor de top (ca. 5 km) wordt helemaal gerenoveerd en verdubbeld. Gevolg nu: Opstoppingen en veel zand en stof.

Na de afdaling aan de andere zijde van de pas verliep de reis verder vlot.

Uiteindelijk kwamen we heelhuids en moe om 16.30 in Pokhara aan, 2.5 uur later dan gepland. Prabha stond er met hun auto en een vriend als chauffeur, Prem lag ziek op bed. We werden op ons gastadres hartelijk ontvangen door Laxmi, Grishma was naar een vergadering.

• ZATERDAG 10 februari

Deze dag stonden er 2 spreekbeurten in Naya Gaun Church op het programma. De eerste dienst begon om 08.00 en de tweede om 11.00 (vanwege ruimtegebrek worden er sinds een jaar 2 diensten gehouden).

Ik heb die morgen gesproken over vergeving. Het woord werd goed ontvangen en meerdere broeders en zusters waren er door aangesproken en bemoedigd.

Na afloop zijn we bij  Prem op ziekenbezoek geweest.

• ZONDAG 11 februari

Deze dag was een rustdag.

’s Avonds zijn we bij Prem en Prabha op bezoek geweest. Dit was vooral een pastoraal bezoek en we hopen dat ze hierdoor beter leren omgaan met de dingen die op hen afkomen.

• MAANDAG 12 februari

Rustdag.

• DINSDAG 13 februari

s Middags hadden we een afspraak met Resham en Sita. Resham is inmiddels 78 en één van de pioniers van de kerk in Nepal. Ondanks de ziekte van Parkinson en zijn leeftijd is hij nog vrij actief.

Zijn vrouw Sita is een stuk jonger en is een aantal jaren geleden een organisatie gestart om kansloze vrouwen te helpen (Glow). Op het moment van ons bezoek was er een cursus aan de gang waar 15 meest jonge vrouwen aan deelnamen.

Zij leren er in de 3 maanden dat ze er zijn, niet alleen om te gaan met een naaimachine, maar ook op ander praktisch en ook geestelijk gebied krijgen ze onderricht. Ik mag er komende vrijdag en zondagochtend wat vertellen ook het huwelijk naar Bijbelse maatstaven.

’s Avonds waren we te gast bij een huiskring van Naya Gaun Church.

• WOENSDAG 14 februari

Studie over het huwelijk (= een convenant, wie is je beste vriend en prioriteiten). Het was een 2-daagse bijeenkomst van een aantal echtparen die een soort huwelijks/relatie training deden.

• DONDERDAG 15 februari

Lina bezocht (voormalige hulp van René en Martha). ’s Avonds uit eten geweest met onze gastheer en gastvrouw (Grishma en Laxmi)

• VRIJDAG 16 februari

Studie over het huwelijk voor Glow Girls, ontmoeting met Resham en Sita.

Ik heb voor deze meest jonge en nog ongetrouwde vrouwen een lezing gehouden over de plaats van man en vrouw in het huwelijk. Voor de meesten was dit allemaal nieuw. Er werd gretig geluisterd en aantekeningen gemaakt. Sita zal later nog met hen terugkomen op wat er allemaal gezegd is. Daarna heeft Aukje nog uit haar eigen leven verteld, aansluitend op wat ik gezegd had.

• ZATERDAG 17 februari

Vandaag samen met Prem en Prabha (en in hun auto) voor een spreekbeurt naar het kerkje in Patichoor. De weg was op veel plaatsen erg slecht en bij Naya Pul kwamen we in een opstopping terecht.

Iets te laat kwamen we in Patichoor aan. Daar heb ik nogmaals gesproken over vergeving. Pawan (de zoon van Prem en Prabha) vertaalde me.

Na afloop vertelde de voorganger over hun verlangen het stukje grond naast de kerk er bij te kopen. Ze hebben al een flink bedrag gespaard, maar totaal is er 15 lakh nodig (€ 12.000). De grondprijzen stijgen overal in Nepal explosief. Aukje heeft hier van de meegebrachte kindermutsjes uitgedeeld.

Na terugkomst waren we behoorlijk moe door de reis.

• ZONDAG 18 februari

Zondagochtend 9 uur had ik mijn 2e lezing over het huwelijk bij de jonge dames van Glow.

Deze keer ging het vooral over het feit dat je bij het trouwen elkaar iets beloofd (verbond), dat je partner je beste vriend hoort te zijn en over prioriteiten in je leven. Er werden weer veel aantekeningen gemaakt en ze zaten allemaal geboeid tot het laatst te luisteren.

Waren ze de eerste keer wat stilletjes, nu kwamen ze bij het vragenstellen goed los. Er werd goed gereageerd en uit de vragen bleek dat de meesten het goed hadden begrepen.

• MAANDAG 19 februari

Maandagochtend ben ik eerst op bezoek geweest bij Asal Chhimikee Nepal, de diakonale tak van de kerken in Pokhara. Ze zijn o.a. druk bezig met een project om vakmensen op te leiden, die kunnen helpen bij de wederopbouw in het aardbevingsgebied. Er zijn nog tienduizenden gezinnen zonder fatsoenlijk onderkomen.

's Avonds waren we uitgenodigd bij de wekelijkse vergadering van het leiderschapsteam van Naya Gaun Church waar we een goede tijd met elkaar hadden.

Ze vertelden o.a. dat ze bezig zijn de verschillende afdelingen te reorganiseren en nieuwe leiders aan te wijzen. Daarnaast zijn ze bezig met een project om alleenstaande ouderen op te vangen. Als bejaarde ben je helemaal afhankelijk van je familie, heb je die niet ja dan... Een mooi iniatitief!

• DINSDAG 20 februari

De planning was om 12 uur te vertrekken naar Beni, maar we vonden het al verdacht stil op straat. Alleen wat motoren en wat voetgangers, terwijl het normaal al een drukte van belang is om deze tijd. Even later kwam Grishma boven om te vertellen dat er een bhanda (staking) uitgeroepen was door een afgescheiden splintergroepering van de Maoïsten. Auto's mochten niet rijden.

Deze relatief erg kleine groep wil een totalitaire communistische staat. Vermoedelijk hing de staking samen met het feit dat UML (Marxistisch-Lenistisch) en de Maoïsten vandaag officieel samen een partij vormen: de communistische partij van Nepal. Het blijft een wonderlijk iets dat een zo'n klein groepje een groot deel van het land kan stil leggen.

• WOENSDAG 21 februari

Om ongeveer 06.30 vertrokken we met Prem en zijn auto naar Forse, een klein plaatsje 8 km voor Beni.

We arriveerden om 10 uur in Forse, waar nog niet iedereen aangekomen bleek te zijn. De bijeenkomsten werden gehouden in het kerkje van Forse, ’s nachts zouden de mannen daar slapen.

De bijeenkomst was een retraite bijeenkomst van de leiders van Naya Gaun Church en van haar dochterkerkjes. Alles bij elkaar ongeveer 50 personen.

Ik heb deze dag 2 lezingen gehouden  over het huwelijk (zoals eerder bij Glow). Na afloop en een hapje zijn we doorgereden naar Beni om daar te overnachten in een hotel.

• DONDERDAG 22 februari

Ook vandaag stonden er 2 lezingen/studies op het programma, deze keer over ‘Dienend Leiderschap’. Na afloop zijn we teruggereden naar Pokhara, de reis verliep (ondanks hagel en regen onderweg) voorspoedig.

• VRIJDAG 23 februari

Rustdag.

• ZATERDAG 24 februari

Om 08.45 vertrokken we met Prem en Prabha per auto naar Kaireni. We kwamen er keurig op tijd aan.

Aan het begin van de dienst gaf één van de leiders nog een verslag over de retraitebijeenkomst waar hij ook bij geweest was. Hij was erg aangesproken en aangedaan door wat ik verteld had over het huwelijk.

Ik verbaasde me er overigens over dat er ongeveer even veel mensen aanwezig waren als bijna 4 jaar geleden. Na afloop van de dienst hoorde ik de reden: In een dorpje verderop is men met 30 personen uit de kerk een nieuw kerkje begonnen!

De spreekbeurt ging weer over vergeving en ik werd opnieuw vertaald door Pawan, op de terugweg hebben we nog gezellig wat gegeten met z’n 4-en met mooi uitzicht over Pokhara.

’s Avonds hebben we nog uitvoerig nagepraat met Grishma en Laxmi over ons bezoek. Ze waren beiden erg blij met onze inbreng en hadden al veel goede reacties ontvangen op mijn preken/lezingen/studies.

• ZONDAG 25 februari

Terugreis naar Kathmandu. De reis duurde nu 1.5 uur langer dan gepland, maar gelukkig waren we ruim op tijd in Tibet Guest House voor onze eerste afspraak.

Dat was met Anagruha van NGC, die onderweg al contact had gezocht om te vragen of Deepak ook mee kon komen. Dat was een hele verrassing, want Deepak zit sinds bijna een jaar op een Bijbelschool in Kerala, India en wordt gedeeltelijk vanuit Nederland ondersteund. Deepak ken ik al vanaf 1999, toen we zelf in Nepal woonden en hij deelnemer was aan de Engelse les bij ons thuis.

Hij was vanwege vakantie in Kathmandu. Zijn eerste jaar zit er bijna op en het gaat goed met hem en zijn gezin (vrouw en 2 kinderen zijn mee).

• MAANDAG 26 februari

Voor deze dag hadden we nog 2 afspraken staan. De eerste was met Rup Lal, ex-lepra patient en voorganger van een kerk in Kathmandu.

Zoals afgesproken was hij keurig op tijd in ons hotel waar we eerst uitvoerig bijgepraat hebben. Daarna hebben na veel vijven en zessen voor redelijke prijs een taxi kunnen bemachtigen om ons naar zijn kerk te brengen.

Het was nog een hele rit naar de noordkant van Kathmandu, vlak bij de bergen, in een nieuwe buitenwijk. Een buurt waar al behoorlijk wat huizen staan, maar waar de wegen zich nog beperken tot z.g. rough roads, arme taxi.

De kerk is na de aardbeving naar deze buurt verhuisd, hun vorige kerk stond boven op een klein wooncomplex dat vrij ernstig beschadigd was door de aardbeving. Het gebouw staat op gehuurde grond en is zo gebouwd dat het eventueel makkelijk uit elkaar genomen kan worden en op een andere plaats weer opgebouwd kan worden.

Naast deze kerk heeft Rup Lal nog 4 dochterkerkjes onder zijn vleugels. De verste is ruim  500km daar vandaan. Dat klinkt in onze oren niet erg logisch, maar dat zijn meer dingen hier. Bovendien vangen ze ook nog 14 kinderen op in hun huis.

Aan het eind van de middag hadden we Tilak en Ganga ter afscheid uitgenodigd, maar ook omdat we nog een mooie mededeling voor ze hadden: De komende 3 jaar krijgen ze maandelijkse ondersteuning van een kerkelijke gemeente uit Apeldoorn. Ze waren er erg blij mee!

Bovendien hadden we nog een extra gift voor ze, zodat ze eindelijk de erg noodzakelijke aanbouw aan hun huisje kunnen maken. Hun zoontje slaapt nu nog bij hen in bed, eerdaags heeft hij zijn eigen kamertje en eigen bed. Het was een gift van de ouderenkring uit Zeist.

’s Avonds heb ik on-line kunnen inchecken voor onze vlucht de volgende dag

• DINSDAG 27 februari

Overdag gerust en een wandeling gemaakt. Aan het eind van de middag naar het vliegveld. We vertrokken tot onze grote schrik een uur te laat richting Abu Dhabi, waar we maar 1 uur en 15 minuten overstaptijd hadden (als het vliegtuig op tijd was…).

• WOENSDAG 28 februari

Uiteindelijk kwamen we een half uur te laat op Abu Dhabi aan. Daar hebben we toch nog op tijd (met enige pijn en moeite) onze aansluitende vlucht gehaald. Om 06.10 landden we op Schiphol, vandaar zijn we (voor het eerst, maar wel een rechtstreekse verbinding) op de trein naar Apeldoorn gestapt. 09.00 waren we weer thuis.

TERUGBLIK

We mogen terugzien op een bijzondere reis. Niet omdat wij zo bijzonder zijn, maar omdat we een bijzondere God hebben die ook mensen zoals wij wil gebruiken in zijn Koninkrijk. We voelen ons bevoorrecht en gezegend dat we dit mogen en kunnen doen.

We zijn blij met de persoonlijke ontmoetingen die we gehad hebben met verschillende personen. We zijn ook blij dat we een steentje hebben mogen bijdragen aan de kerk in Nepal.

Fysiek leek het af en toe een bijna onmogelijke opgave, maar God geeft echt kracht als je het nodig hebt, maar ook ruimte en wijsheid om op tijd rust te nemen.

We zijn ook dankbaar dat we een aantal projecten/kerken financiële steun hebben kunnen geven, met dank aan al de donateurs!

Deo volente hopen we najaar volgend jaar opnieuw een bezoek aan Nepal te brengen.

Meer bijzonderheden op blog.janauk.net.

Apeldoorn, 4 maart 2018

Jan Smit

Zoals wel vaker gebeurt in dit jaargetijde, trekt er op dit moment een front van regen en sneeuw van west naar oost over het land. Daarbij daalt de temperatuur ook flink.

Regen in het laagland betekent in deze tijd sneeuw in de hoger gelegen delen, ook in de gebieden waar nog steeds veel aardbevingsslachtoffers nog steeds geen fatsoenlijk dak boven hun hoofd hebben.

Daardoor is het leven in met name het noordelijk deel van Ghorka erg moeilijk. Veel mensen leven daar nog in zelf gemaakte tentjes of hutjes.

Tegelijkertijd is de bevolking hier ook blij mee, want dit is goed voor de oogst komend jaar. Maar wanneer gaan nu eindelijk alle slachtoffers van de aardbeving (bijna 3 jaar geleden!) geholpen worden met een fatsoenlijk onderkomen?

Een schone taak voor de nieuwe regering, die er nog steeds niet is. Tijd dat er een eind gemaakt wordt aan deze mensonterende toestanden.

Misschien is deze foto een teken van hoop (regenboog boven Lalitpur)!

(foto Setopati)

Met deze kop opent de krant 'My Republica' een artikel over de tussenstand van de telling van de stemmen. Een rode golf gaat over het land.

Alhoewel nog niet alle stemmen geteld zijn, is het wel duidelijk dat de linkse (rode) coalitie een grote overwinning gaat behalen. UML komt naar alle waarschijnlijkheid als verreweg de grootste partij uit de verkiezingen, een 'wederopstanding' na de grote verliezen de vorige keer. Nepali Congress wordt de 2e partij en de Maoisten (die een alliantie zijn aangegaan met UML) als 3e.

Nepal kent een vrij ingewikkeld kiessysteem. Eerst wordt er gekeken welke persoon er binnen een kiesdistrict de meeste stemmen heeft gekregen, die persoon wordt daarmee gekozen in het nieuwe parlement (FPTP systeem = First Past The Post), daarna worden het aantal verkregen stemmen per partij bekeken. Aan de hand daarvan worden de overige zetels proportioneel bepaald.

Hieronder een overzicht van de stand van zaken op 13 december:

'Overzicht 'First Past The Post'

Overzicht proportionele verdeling

Verdeling per provincie

N.B. Omdat er toch nog vrij veel analfabetisme is in Nepal, hebben alle partijen een logo waaraan ze herkenbaar zijn.

Zie hier de uitslag van de FPTP-verkiezing.

 Gisteren was de 2e en laatste fase van de landelijke en provinciale verkiezingen in Nepal. Er werd voor totaal 384 kandidaten gekozen door ruim 12 miljoen kiesgerechtigden. Volgens de laatste cijfers was er een opkomst van ca 67%.

Voor de landelijke verkiezing hadden zich 1663 kandidaten ingeschreven, voor de provinciale 2819.

Speciale voorzieningen zijn ook getroffen om gehandicapten te laten stemmen.

Na de sluiting van de stembureaus is direct begonnen met het tellen van de stemmen, eerst van de stemmen van fase 1 van 26 november j.l. Later meer hierover.

(foto's "My Republica" en "Setopati")

Bij alle stembureaus was veel beveiligingspersoneel aanwezig.

 Op weg naar het stembureau

Vandaag is de eerste fase van de landelijke en provinciale verkiezingen begonnen. Deze vinden vanaf vanochtend vroeg plaats in 32 districten.

Volgens het verkiezingscomité zijn er 50.000 mensen bij betrokken om dit mogelijk te maken, los van de extra politie en andere veiligheidsfunctionarissen. Daarnaast zijn er volgens opgave 10.000 (!) waarnemers die een eerlijke en vrije verkiezing in de gaten houden. De waarnemers zijn er namens 56 organisaties, waaronder vier internationale organisaties.

Na het sluiten van de stembureaus worden de bussen met stemmen streng beveiligd opgeborgen tot na de 2e fase over 10 dagen. Om half twee rapporteerden de meeste stembureaus al een opkomst van 50% of meer, op sommige plaatsen zijn lange rijen, waar overigens gehandicapten, zwangere vrouwen, zieken en ouderen niet in hoeven te gaan staan! Overigens zijn er tot nu toe geen incidenten gemeld.

Foto's "My Republica"

Inmiddels zijn de stembureaus gesloten, is de opkomst ongeveer 65% en moet er bij 2 stembureaus opnieuw gestemd worden. Reden: Iemand heeft zuur in de stembussen gegooid waardoor de stembiljetten onleesbaar zijn geworden...

Op naar fase 2 op 7 december a.s.