Zoals ik in voorgaande berichten al vermeld heb, dreigt de situatie van de slachtoffers van de recente overstromingen in de stroom van ander nieuws helemaal naar de achtergrond te raken. Bijgaand artikel las ik gisteren in 'La Republica'. Het volledige artikel kunt hier lezen (klik hier).

Het is een verhaal van een van de vele families die nog onder zeer erbarmelijke omstandigheden overleven, alhoewel, niet iedereen overleeft het. Zo wordt vermeld dat een oude dame van net over de 70 overleden is door de koude.

Het eerste grote Hindufeest (Dasai) is voorbij en over een paar weken is het volgende feest, Tihar. Maar voor hen is er weinig te vieren. Zij zijn dagelijks bezig te overleven, letterlijk. en met de winter voor de deur ziet het er niet goed uit voor ze. Inkomsten hebben ze bijna niet en werk is ook niet te vinden voor velen.

Het gaat hierbij (zoals meestal) om de allerarmste groepen. Vanuit de overheid is er weinig aandacht voor ze. Kleine organisaties proberen hulp te bieden zoals ACN, maar dat is bij lange na niet toereikend. Slechts een deel van de slachtoffers kan hier mee geholpen worden. Sommigen zijn niet alleen hun huis en alles er in kwijt, maar ook nog het stukje land dat ze bebouwden, opgeslokt door de rivier.

Lees ook het volledige artikel in La Republica' (klik hier).

Kort verslag van ACN:

Beste allemaal,

Afgelopen zaterdagavond zijn we weer veilig teruggekomen van ons bezoek aan Parasi. We hebben daar pakketten met eerste benodigdheden mogen uitdelen aan de moesson slachtoffers. Alles is voorspoedig gegaan, we hadden voldoende bij ons. We hebben deze trip met een groep van 10 vrijwilligers gemaakt.

Op de terugweg hebben we nog 2 andere getroffen plaatsen bezocht in Chitwan. Dat was in Bagar waar 22 families wonen en in Bagmara waar 20 families wonen.

Toen we daar aankwamen zagen we dat veel huizen in elkaar geklapt waren en overal was modder. Al het opgeslagen eten was òf weggespoeld òf overspoeld met modder. Sommigen probeerden wat van de rijst schoon te spoelen en te drogen, maar het was niet geschikt meer voor consumptie (behalve voor de honden).

Zwaar vervuilde dekens en kleding proberen ze schoon te spoelen, overal zie je dat te drogen hangen. Helaas zijn er ook al gevallen van ziektes veroorzaakt door het vervuilde drinkwater. We ontmoetten een jonge moeder met een zoontje die al dagen behoorlijk koorts had, medicijnen zijn er nagenoeg niet.

Nu het water weer aan het zakken is komen de mensen weer terug naar hun huizen of wat daar van overgebleven is. Sommigen wonen zolang in een stal totdat ze weer redelijk onderdak hebben, anderen onder wat stukken plastic.

Gisteren hadden we een vergadering met het Disaster Response Team om nieuwe plannen te maken om hulp te bieden. Vanuit de grootste kerk van Pokhara wordt ondersteuning gegeven om pakketten klaar te maken voor bovengenoemde dorpjes. Pakketten met o.a. rijst, linzen, olie, zout, zeep, tandpasta en tandenborstels, dekzeilen, beschermingsmateriaal tegen muggen en waterzuivering. Dit zal voldoende zijn om de komende 15 dagen door te komen. De totale kosten hiervoor bedragen ca. 6500 euro.

Inmiddels is een team van 5 personen op weg om dit naar de getroffen dorpjes te brengen. We ontvingen ook een noodkreet vanuit Nawalparasi voor ca. 600 families. Mensen hebben geen eten en doordat er geen schoon drinkwater is dreigen er epidemieën van besmettelijke ziektes uit te breken. We hopen daar morgen een team naar toe te sturen. We krijgen daarbij veel hulp van de kerken ter plaatse.

We willen iedereen hartelijk danken voor de hulp die we hierbij krijgen. We stellen jullie support heel erg op prijs, dank ook voor de gebeden en de bemoedigingen!

Gebedspunten:

• De hulp in Chitwan die vandaag en morgen gegeven zal worden.

• De hulp in Nawalparasi later deze week.

• Voor de teams die uitgaan: wijsheid, kracht en gezondheid.

• De contacten met overheidsinstanties (we mogen geen hulp geven zonder hun toestemming).

• God's genade en bescherming.

De moesson is dit jaar anders dan anders. Dat er regen valt en dat het warm is, is normaal in deze tijd. Wat niet normaal is zijn de hoeveelheden regen. De afgelopen 30 jaar is het niet zo erg geweest als nu.

De afgelopen 2 weken is er zoveel regen gevallen dat er op veel plaatsen in het zuiden problemen zijn ontstaan. Rivieren stromen over, rijstvelden worden verwoest, landslides hebben al veel huizen verslonden en helaas zijn er ook al veel dodelijke slachtoffers te betreuren. De voorlopige schatting op dit moment al meer dan 130, maar er worden nog veel personen vermist.

Daarnaast hebben duizenden mensen hun huis of hut verloren. Oogsten gaan verloren en er dreigen ziekte-epidemien (lees hier). Gewonden kunnen nauwelijks geholpen worden, stoffelijke overschotten kunnen door de overstromingen niet begraven of gecremeerd worden.

Voor de situatie in en rond Pokhara zijn een paar mooie giften binnengekomen, die inmiddels door ACN (de diakonale/sociale tak van de gezamenlijke kerken in Pokhara) al gebruikt zijn om hulp te bieden. Nu is ACN ook actief in het centrale en westelijke gedeelte van de Terai. Giften daarvoor zijn welkom!

De hulp komt ook maar moeizaam op gang. De overheid heeft weliswaar alle medewerking toegezegd, maar alle hulp MOET en KAN alleen maar met toestemming van de overheid (lees hier meer). Bureaucratie staat ook hier snelle en adekwate hulpverlening in de weg.

Eén van de problemen waar hulpverleners mee te maken krijgen is het feit dat er sinds de aardbeving 2 jaar geleden veel wegen en dorpen van plaats veranderd zijn (zie dit artikel in het AD). Via het Rode Kruis kunnen we vanuit Nederland helpen om hier iets aan te doen (zie hier).

De foto's zijn afkomstig van ACN.

Wilt u helpen, dan kan dat door een gift te storten op onze rekening t.b.v. moesson slachtoffers (IBANnummer NL10ABNA0524649324 t.n.v. St. Hope for Nepal te Apeldoorn )

Rapportage ACN:

Beste broeders en zusters,

Heel erg bedankt voor uw krachtige gebeden, bemoedigingen en hulp - door woorden, e-mails en financiële hulp. We stellen dat bijzonder op prijs.

Samen hebben we de afgelopen dagen ons doel bereikt. De aankoop, het verpakken en de distributie gingen voorspoedig. Het was een uitdaging om dit samen met de lokale overheid te verwezenlijken. In het begin waren ze erg terughoudend, misschien komt dat ook door de recente publicaties van de overheid over het christelijk geloof.

Uiteindelijk door koppig door te gaan is alles goed gekomen. De Chief District Officer was als eregast hierbij aanwezig en de Chief Officer van de plaats Ramgram startte de distributie officieel. Dit alles werd formeel georganiseerd door het District Disaster Relief Committee.

Ze erkenden openlijk dat dit een gezamenlijk initiatief was van de Pokhara Christian Community (PCC middels ACN), de Nawalparasi Christian Community en de lokale kerken. Alles was goed georganiseerd en verliep op een uitstekende manier. Degenen die geholpen zijn behoren tot de aller armstegroepen ter plaatse. Sociale werkers hebben ons ook geholpen met het uitzoeken van waar de nood het grootst was.

Er waren achteraf wel wat klachten. Sommigen hadden zich hier niet voor opgegeven, want ze hadden geen idee van de hoeveelheden en de kwaliteit van het geleverde. Zij hadden er achteraf spijt van dat ze zich niet gemeld hadden. De mensen zeiden dat ze nog nooit zoiets hadden meegemaakt en ze denken dat zoiets niet nog eens zal gebeuren. Bij vorige hulp kwam er meestal niet meer dan een zak 'beaten' rijst en gepofte rijst. Eén van de de geholpen mensen zei: Ik heb nu genoeg voorraad voor de komende maand en zo kan ik me de komende tijd vooral focussen op het maken van een onderkomen. Hij ging met een brede glimlach naar huis terug!

Ook waren de lokale kerken hierdoor erg bemoedigd.Tijdens een evaluatiebijeenkomst zeiden ze: We hebben een wonder gezien, er is zoveel gebeurd in 4 dagen tijd! De vrijwilligers waren ook erg blij en bemoedigd. Leiders zeiden dat ze hierdoor geleerd hadden dat ze door samenwerking het verschil kunnen maken.

Vandaag zal er in de kerken ook een aparte offerande gevraagd worden voor het noodfonds dat hiervoor is opgericht. Ook in de kerken in Pokhara is hier hard voor gebeden.

Het was ook bijzonder dat de leiders van de PCC Ram Rokah en Hari Ghimire hierbij aanwezig waren en een aandeel hadden in al het werk. Het logistieke werk is gedaan door Balkrishna en ook onze chauffeur Dan Bahadur heeft veel werk verzet. Het was erg prettig dat we de beschikking hadden over de jeep. Aangezien we geen extra kleding voor onszelf hadden meegenomen komen we straks niet zo erg fris ruikend thuis...

Op het moment zijn we op de terugreis in Butwal. Sommigen van ons hebben een virusinfectie opgelopen en zijn aardig ziek. Onderweg hebben we ook nog hulpgoederen voor de 6 families in een plaats bij Butwal, waarover ik in mijn vorige bericht meldde.

Bedankt dat jullie naast ons gestaan hebben in deze moeilijke omstandigheden. We gaan hierna plannen maken om mensen in het oosten van Nepal (Puthan) en in Beni te helpen. God is zover heel getrouw geweest! Dinsdag vertrokken we met lege handen - en Hij heeft overal in voorzien. PRIJS HEM!

Hier kunt u nog meer foto's hierover vinden.

God zegene jullie allen,

Raju, ACN director