Het is alweer 10 jaar geleden dat Nepal getroffen werd door zware aardbevingen. Er is sindsdien veel gebeurd, maar toch zijn op veel plaatsen de sporen nog zichtbaar. Bovendien vreest men in veel gebieden die toen niet getroffen zijn, dat dit opnieuw gebeurt.
Naarmate de herinnering aan 2015 vervaagt, vervaagt ook de urgentie om te handelen. Paraatheid gaat niet alleen over infrastructuur, het gaat ook over systemen, verantwoording en publieke betrokkenheid. Totdat Nepal zinvol investeert in paraatheid, kan een nieuwe ramp opnieuw uitmonden in een nationale tragedie. De klok tikt.
Grote aardbevingen in Nepal:
- 1255 – Een van de vroegst geregistreerde aardbevingen; doodde koning Abhaya Malla en een derde van de bevolking van de Kathmandu-vallei.
- 1408 - Een krachtige aardbeving verwoestte vele tempels in de vallei.
- 1681 - Een andere grote aardbeving beschadigde Patan en de omliggende gebieden.
- 1767 - Vond plaats kort voor de eenwording van Nepal; Effecten niet goed gedocumenteerd.
- 1833 - Een grote aardbeving veroorzaakte wijdverbreide verwoesting in Kathmandu en Bhaktapur.
- 1934 - Bekend als de 'Grote aardbeving Nepal-Bihar', met een kracht van 8.4; meer dan 10.000 mensen gedood.
- 1980 - Aardbeving in het uiterste westen van Nepal (Bajhang), meer dan 200 doden.
- 1988 - Aardbeving met een kracht van 6,9 op de schaal van Richter in Oost-Nepal; meer dan 700 mensen gedood.
- 2015 - Gorkha Aardbeving (Mw 7.8); Bijna 9.000 doden, meer dan 800.000 gebouwen beschadigd.
- 2015 - naschok van 12 mei (Mw 7.3); veroorzaakte extra schade en verlies van mensenlevens.
Zie ook hier in NepalNews.
Bij de hulp aan de slachtoffers waren (en zijn nog steeds!) ook veel Christelijke organisaties betrokken, zoals bijvoorbeeld ACN in Pokhara. In de Nepalese krant de Annapurna Express stond onderstaand artikel(vertaald in het Nederlands):
Er is een decennium verstreken sinds een enorme aardbeving door Nepal raasde, maar in het huis van Ram Bahadur Nakarmi is de schade nog steeds zichtbaar - en dat geldt ook voor de angst dat het opnieuw zal gebeuren.
Tien jaar geleden, op 25 april 2015, beefde de grond onder Nepal met een aardbeving met een kracht van 7,8 op de schaal van Richter, waarbij bijna 9.000 mensen omkwamen, meer dan 22.000 gewond raakten en miljoenen dakloos werden.
De ramp reduceerde ook monumenten tot ruïnes, waaronder eeuwenoude tempels en koninklijke paleizen in de Kathmandu-vallei die bezoekers van over de hele wereld trokken. Nakarmi's vier verdiepingen tellende huis in de historische stad Bhaktapur werd ook beschadigd, maar financiële beperkingen maakten het voor hem onmogelijk om te herbouwen. De 61-jarige blijft ondanks de scheuren in zijn huis wonen.
"Zelfs nu is het nog steeds eng", vertelde Nakarmi aan AFP. "We voelen nog steeds de bevingen en ze maken ons bang - we rennen dan opnieuw het huis uit".
De nasleep van de aardbeving legde diepe scheuren bloot in het rampenbestrijdingssysteem van Nepal en de wederopbouwinspanningen werden aanvankelijk getroffen door politieke machtsstrijd, bureaucratie en verwarring. Toch is er de afgelopen tien jaar aanzienlijke vooruitgang geboekt.
Volgens officiële cijfers is bijna 90 procent van de verwoeste huizen herbouwd, samen met duizenden scholen, gezondheidsinstellingen en openbare gebouwen. Ook tempels en culturele bezienswaardigheden rijzen langzaam weer op.
Een gezamenlijke beoordeling van de getroffen districten door de Nepalese National Society for Earthquake Technology en het internationale Global Quake Model tonen duidelijke verbeteringen voor de daadkracht in het geval van een nieuwe aardbeving. Ze schatten dat het aantal gebouwen dat volledig dreigt in te storten met 44 procent is afgenomen na de wederopbouw en aanpassing van Nepal.
"Onze eerste jaren waren gericht op wederopbouw. Nu moet onze focus liggen op gebieden die in 2015 niet zijn getroffen, maar het risico lopen op een aardbeving", vertelde Dinesh Prasad Bhatt, hoofd van de National Disaster Risk Reduction and Management Authority (NDRRMA).
"We moeten wat we hebben geleerd van de aardbeving bruikbaar maken naar alle delen van het land." - 'Onvoldoende vooruitgang' -
De ramp was een wake-up call voor een land dat zich op een gevaarlijke geologische breuklijn bevindt, waar de Indiase tektonische plaat in botsing komt met de Euraziatische plaat om de Himalaya te vormen. Volgens de VN staat Nepal op de 11e plaats wat betreft het risico op aardbevingen. Experts vragen zich af of het land klaar is voor de volgende.
Maar in het decennium na de aardbeving heeft het land belangrijke stappen gezet. De NDRRMA-autoriteit voor rampenvermindering en -beheer werd opgericht en de bouwvoorschriften werden bijgewerkt om de seismische veiligheidsnormen weer te geven.
In tegenstelling tot 2015 zijn er op lokaal niveau gekozen leden die verantwoordelijk zijn voor het mobiliseren van reddingsteams, vrijwilligers en voorraden noodmiddelen in geval van een ramp. "Als je echt naar een totaal beeld kijkt, vergeleken met wat we in 2015 hadden en nu hebben, hebben we enorme vooruitgang geboekt", zegt Anil Pokharel, een voormalig NDRRMA-chef. "Maar toch is het niet genoeg gezien de groeiende risico's."
Experts zeggen dat hoewel de skyline van Kathmandu nu meer versterkte gebouwen omvat, landelijke gebieden - waar de infrastructuur zwakker is en de toegang tot hulpbronnen beperkt is - blootgesteld blijven. Slechts 9,4 procent van de gebouwen bleek veilig te zijn in een integriteitsbeoordeling in 2023 van bijna 29.000 gebouwen van scholen, gezondheidscentra en overheidskantoren in het hele land door de NDRRMA.
De implementatie van beleid voor rampenparaatheid en bouwvoorschriften is ook inconsistent. "Nepal heeft veel beleid gemaakt dat leert van de aardbeving in 2015, maar beleid bestaat slechts uit stukjes papier die het systeem dicteren", zegt Surya Narayan Shrestha van de National Society for Earthquake Technology.
"Om het systeem zelf effectief te maken, hebben we mensen nodig... en structuren die de uitvoering mogelijk maken."
- 'Gevaarlijk slecht voorbereid' -
David Sislen, het hoofd van de Wereldbank Nepal, zei dat het land, ondanks een beter beleid en een institutioneel kader, "gevaarlijk onvoldoende voorbereid is op een grote ramp". "Zonder sterkere handhaving en implementatie van risicobeperkende maatregelen, zal de fysieke kwetsbaarheid blijven groeien, waardoor mensen, diensten en activa risico lopen", aldus Sislen. Hij voegde eraan toe dat er behoefte was aan "een gefaseerde financieringsstrategie voor het renoveren van scholen, ziekenhuizen en andere vitale infrastructuur".
Uit gegevens van het National Earthquake Monitoring and Research Center blijkt dat Nepal sinds de aardbeving van 2015 meer dan 800 aardbevingen met een kracht van vier of hoger heeft getroffen.
Elke beving brengt Shri Krishna Chhusyabada, een overlevende van de aardbeving die drie van zijn familieleden verloor onder het puin van zijn huis, terug naar de noodlottige dag. "Het was een zwarte dag voor ons. Die dag nam al ons geluk weg", zei Chhusyabada. "Ik hoop dat we zo'n verwoesting nooit meer zien."
Zover dit artikel dat vandaag in de Annapurna Express verscheen. in de tussen tijd zijn er nog steeds plekken waar hulp nodig is en vooral vaak gegeven wordt door NGO's zoals ACN. Het originele artikel is te lezen door hier te klikken (in het Engels).
Meer over het werk van ACN kunt u hier vinden (ACN website)
Artikel in het Algemeen Dagblad