DOEI MINNET
Dat kreeg ik te horen toen ik mijn motor ophaalde na een kleine reparatie in een motorbike shop. Nog twee minuten dan was het klaar. Woorden die typerend zijn hier. Afgesproken was, dat het om 12 uur klaar zou zijn, dus ging ik de motor om half een ophalen… Doei minet. Nog niet klaar dus. Dat klopte ook wel want er lag nog een heleboel uit elkaar. De twee minuten werden ook iets langer, drie kwartier om precies te zijn.
Iets om je over op te winden? Nee helemaal niet. Ja wel in ons haastige westen, maar niet hier in Nepal. Er werd me wel keurig een krukje aangeboden en een glas Nepalese thee uit de naburige teashop. Drie kwartier heb ik op mijn gemak de omgeving zitten bekijken. Het verkeer dat langs kwam, de kleine kinderen die langs de straat speelden, de groenteman die langs kwam enz. En toen ze (dacht ik in mijn naïviteit) klaar waren, begonnen ze eerst nog ongevraagd de koppeling kabel te vervangen (de kabel was inderdaad slecht) en toen dat gebeurd was, gingen ze de motor eerst nog helemaal wassen, ook ongevraagd. Ik was nog maar net op tijd voor mijn taalles hierdoor.
In Nepal is dit heel gewoon. Je leert ook glimlachend op dit soort situaties te reageren. Er verandert hier in Pokhara een hoop, maar dit gelukkig nog niet zo erg. Tijd is voor de Nepalees slechts een relatief begrip. Ze dragen wel allemaal een horloge, dat wel, maar ze laten zich er nog niet door regeren. Daar kunnen wij nog wat van leren. Dat uit zich in zekere zin ook in hun geloof, enerzijds bij veel christenen een haast kinderlijk vertrouwen in God en anderzijds daardoor veel geduldiger waar het gaat om antwoorden op gebed bijvoorbeeld. En is dat eigenlijk ook niet wat de bijbel ons leert?
De bijbel zegt: Werp al je zorgen op Mij, want Ik zorg voor je (1Petr.5:7). We leggen graag de klemtoon bij het eerste en slagen er vervolgens vaak niet in om werkelijk onze zorgen bij God te laten. Ik heb voor mezelf ontdekt dat ik de klemtoon meer bij “Ik zorg voor je” moet leggen. De Nepalese christenen uiten dat onder andere door een grenzeloos vertrouwen en geduld! God zorgt immers voor je! Dat ten diepste geloven, of je nu jong bent of oud, maakt dat je minder haast hebt. Moet ik dan lekker op mijn stoel gaan zitten? Nee. Het leven gaat door en God wil dat we onze talenten inzetten in zijn koninkrijk. Maar … tegelijkertijd God de tijd en gelegenheid geven om Zijn werk door ons heen te doen.
Het is voor de Nepalese christenen nog lang niet altijd makkelijk in hun land. Maar toch mag ik constateren, dat veel van hen dit in de praktijk brengen. Een voorbeeld voor mij en misschien ook voor u?
Doei minnet.
God bless you,
Jan Smit - 1999